" رانت خواران " در مقابل سایت سخن معلم !

محمد روزبهانی ، عضو شورای نویسندگان سخن معلم

در دو سه هفته ی اخیر مطالبی درباره ی مشکلات گذشته  مدیران رانتی یکی از مناطق آموزش و پرورش شهر تهران در سایت سخن معلم منتشر شده که باعث واکنش نسنجیده ی این مدیران رانتی و حمله به سایت سخن معلم شده است!

یکی از این واکنش های نسنجیده ، دادن رای منفی هدایت شده به عملکرد سایت سخن معلم در بخش نظر سنجی است. این امر باعث شده که گزینه های نظر سنجی در طی دوسه هفته ی اخیر کاملا جابه جا شوند. تا ماه گذشته این گزینه ها به این صورت بود که بالاترین درصد از بازدیدکنندگان عملکرد این سایت را " عالی " ارزیابی کرده بودند . تعداد آرا نظر سنجی تا ماه گذشته چیزی نزدیک به هزار و پانصد رای ثبت شده بود که در دو سه هفته اخیر  از مرز 3000 نفر  گذشته است !

بعد از افشا گری یکی از معلمان منطقه مورد نظر در مورد چند نفر از مدیران و سو استفاده های آنها در دوره ی وزیر قبلی، روند رای در نظر سنجی سایت سخن معلم کاملا برعکس شده است. حتی در چند روز گذشته گزینه ضعیف نظر سنجی افزایش بسیار زیاد و سوال بر انگیزی داشته است که نشان از حمله ی هدایت شده توسط همان گروهی را دارد که منافع چند ساله شان به خطر افتاده است.

البته طبیعی  است که همه ی بازدید کنندگان از یک سایت از عملکرد آن راضی نباشند و بخشی هم عملکرد را ضعیف ارزیابی نمایند ، اما در این مورد خاص (سایت سخن معلم) نشان از یک برنامه ی هدایت شده بعد از انتشار اخبار تخلف در منطقه  فوق دارد ؛ چرا که افزایش آرای ضعیف همزمان با این اخبار است و روند آرای نظر سنجی کاملا برعکس گشته است.

البته روشن است همیشه کسانی که  برای منافعشان خطری پیش می آید برای مقابله  به هر حربه ای متوسل شوند. این بار مدیران رانتی از محل رانت های قبلی ظاهرا گروهی را اجیر کرده اند تا وارد سایت سخن معلم شوند و به عملکرد این سایت نمره ی منفی دهند اما  " مدیران رانتی " بدانند این روش  مشکل شان را حل نخواهد کرد ...

آموزش و پرورش دولتی یا خصوصی؟

 چند روز پیش در نشستی با چند تن از کارشناسان و نویسندگان حوزه ی اموزش و پرورش بحث مان در گرفت. موضوع  بحث، اموزش و پرورش خصوصی و دولتی بود. بیشتر دوستان با حرارت بسیار زیادی از دولتی  و رایگان شدن مدارس طرفداری می کردند.  دوستان من استدلالشان این بود که آموزش و پرورش دولتی عادلانه تر است. دانش آموزان در کشوری که  آموزش و پرورش، رایگان است. بهتر می توانند تحصیل نمایند و در نهایت از برابری بیشتری برخودار هستند. به عنوان مثال کشور سوئد را مثال می زدند  که در این کشور تا کلاس نهم همه امکانات تحصیلی رایگان است. حتی لوازم و التحریر! البته درست می گفتند در اکثر کشورها ی جهان تحصیلات ابتدایی و حتی راهنمایی رایگان استو در ایران نیز همینطور، در اصل 30 قانون اساسی دولت را موظف کرده است که شرایط تحصیل رایگان را برای همه ی ملت فراهم نماید. این روش البته خوب است. من هم در ان جلسه با این روش موافق بودم و هستم. اما  نکته ای  که توسط  برخی از کسانی که خود را مدافع رایگان بودن و شاید هم دولتی بودن تحصیلات می دانند نادیده گرفته می شود ، حق امتخاب است! حق انتخاب شیوه ی تحصیل توسط دانش اموز و اولیاء او. اگر ما بپذیریم که در یک کشور فقط بایست آموزش و پرورش دولتی و حتی رایگان حکم فرما باشد و نوعی دیگر از آموزش و پرورش وجود نداشته باشد و تنها بر اساس این دلیل که باعث برابری می گردد کاملا اشتباه است. آموزش و پرورش دولتی و حتی رایگان در یک کشور هیچ وقت به عدالت و برابری اموزشی منتهی نمی شود. چرا که خانواده های توانمند به هر طریق ممکن  و از راههای قانونی و حتی غیر قانونی می توانند شرایط بهتر تحصیلی برای فرزندا ن شان  فراهم نمایند. این خانواده ها درست است که مجبورند فرزندان خود را به مدارس دولتی بفرستند، اما می توانند از راههای دیگر کاری کنند که دوباره همان نابرابری اموزشی در تحصیل برقرار ماند اما به صورت پنهان! چرا که در ظاهر همه چیز عادلانه است اما در اصل نابرابری وجود دارد.  نمونه ی عالی تحصیلات رایگان و دولتی کشورهای کمونیستی سابق و حال حاضر است. در این کشورها اموزش و پرورش کاملا رایگان و دولتی است. آیا عادلانه و برابر هم هست؟ خیر . در  این نوع کشورها مردم حق انتخابی در هیچ زمینه ای ندارند حتی در نوع اموزش و محتوای ان برای فرزندانشان. دولت محتوا و شکل و روش آموزش را انتخاب می کند. کسی نمی تواند فارغ از دولت خودش از روشهای نو و جدید در اموزش استفاده نماید و حتی محتوا هم کاملا کنترل شده و غیر خلاقانه است.   هر چه دولت  از نظر اقتصاد ی ، آموزشی و فرهنگی بر نظام آموزش و پرورش کنترل داشته باشد  حق انتخاب و آزادی  در تحصیل از دانش اموزان گرفته می شود. درست است که در ظاهر آموزش و پرورش دولتی رایگان است و مردم به طور مستقیم برای تحصیل فرزندانشان پولی پرداخت نمی کنند اما از طرف دیگر امتیازاتی را از دست می دهند که شاید بسیار مهم تر از تحصیل رایگان باشد. در کشور سوئد و  کشورهای دیگر هم که   تحصیل کاملا رایگان است در ظاهر اینطور است. چرا که در همین کشور هر کس باید حداقل نصف درامد ماهانه ی خود را به عنوان مالیات به دولت پرداخت نماید و در قبال ان می تواند از امتیازات زیادی از طرف دولت برخوردار باشد. در واقع اگر دولتی بخواهد امکاناتی به مردمش بدهد باید از خود مردم مالیات بگیرد و الا قادر به همچنین کاری نیست. اما بطور خلاصه اگر بتوان بهترین شیوه ی اداره ی اموزش و پرورش در یک کشور را انتخاب کرد، به نظر می رسد که ترکیبی از دو نوع اموزش و پرورش خصوصی و دولتی باشد. انهم   نه اموزش و پرورشی ایدئول‍‍‍و‍زیک! بهتر است دولت برای اموزش و پرورش در عرصه هایی وارد شود که بخش غیر دولتی قادر به دادن امکانات و خدمات نیست و هم چنین برای کسانی که قادر به پرداخت بهای تحصیلاتشان نیستند. می توان در قالب یارانه های آموزشی برای گروههای کم درآمد به انها کمک نمود تا به انتخاب خودشان شیوه ی آموزش گرفتن را انتخاب کنند

بیانیه آغاز فعالیت انجمن کارشناسان آموزش و پرورش (انجمن کارا )

بنام خدا

بیانیه آغاز فعالیت انجمن کارشناسان آموزش و پرورش (انجمن کارا )

آموزش و پرورش  در بیشتر جوامع یکی از مهمترین و گسترده ترین نهادها است. از این رو شایسته است که درمقایسه با دیگر نهادها از توجه ویژه برخوردار باشد. این توجه ویژه به این سبب است که آموزش و پرورش یکی از ارکان اصلی توسعه و پیشرفت کشور است و آموزش و پرورش پیشرو می تواند موتور محرک ترقی جامعه در ابعاد گوناگون باشد. متاسفانه  در طی سالیان گذشته به دلایل ساختاری ، مدیریتی ، فرهنگی ،علمی و... آموزش و پرورش ایران همگام با رشد و توسعه دیگر عرصه ها در جهان و جامعه رشد و توسعه پیدا نکرده است.در حالیکه بهتر آن است که تغییر و نوآوری در هر جامعه ابتدا از طریق نظام آموزشی صورت گیرد. بهتر این بود که در سالهای گذشته مسولین و به خصوص مدیران ارشد نظام آموزشی و کارشناسان و متخصصین  این حوزه به آسیب شناسی مسائل نظام آموزشی کشور می پرداختند تا  در رویارویی با آینده دچار چالش نشویم، نظیر مشکلات و مسائلی  که امروزه با آن روبرو هستیم. استفاده از کارشناسان آموزش و پرورش به عنوان متخصص ، مشاور و مدیر ضرورتی است که وجود داشته و دارد که متاسفانه به آن توجه کافی نشده است که نتیجه آن مشکلات امروز است. اگر سودای ترقی و بالندگی اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی را در سر می پرورانیم و خواستار آنیم که نظام آموزشی پویا و همگام با علوم و فنون نوین که پاسخگوی نیازهای اقتصادی ، صنعتی ، فرهنگی و اجتماعی جامعه باشد ، داشته باشیم ، ناگزیرم از نظرات صائب متخصصان این حوزه بهره مند شویم. ما گروهی ازفرهنگیان و کارشناسان آموزش و پرورش (که اغلب درگیر امر آموزش و پژوهش در این زمینه هستیم ) به این ضرورت آگاهیم و به این منظور اقدام به تشکیل انجمن کارشناسان آموزش و پرورش ایران نموده ایم. اهداف این انجمن (که متشکل از کارشناسان، فرهنگیان و دانشگاهیان علاقه مند و متخصص در آموزش و پرورش هستند،)مشاوره،برنامه ریزی ونقد برنامه های درسی و  آموزشی،تحقیق و پژوهش ، شناخت مسائل آموزشی وچاره جویی برای حل و فصل آن و در نهایت حرکت به سوی آموزشی خلاق و کارا می باشد. تمرکز این انجمن بر موضوعات و مسائل آموزش و پرورش می باشد.

 تیرماه 1393