فرهنگیان نیازمند روزنامه ای سراسری هستند!

محمد روزبهانی

قرن بیست و یکم  قرن رسانه است. در این قرن  هر  گروهی بخواهد بهتر  و  راحت تر به نیازهایش پاسخ دهد ، به خواسته هایش برسد و  آنها را برآورده سازد به رسانه ای فراگیر نیازمند است. این رسانه در مرحله اول بهتر است شبکه تلویزیونی باشد تا بتواند بیشترین  جمعیت هدف را پوشش دهد .در نبود شبکه ی تلویزیونی ،رادیو اولویت بعدی است و سپس سایر رسانه های مکتوب و غیر مکتوب دنیای مجازی  مانند، روزنامه ،مجله، خبر گزاری، سایت خبری،  وبلاگ   و  شبکه های اجتماعی مجازی،مانند فیس بوک،گوگل پلاس و...!آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد بزرگ در جامعه نیز از این قاعده بیرون نیست. نهاد آموزش و پرورش رسمی   در ایران با جمعیتی در حدود 12 میلیون نفر به طور مستقیم و میلیونها نفر دیگر به صورت غیر مستقیم در ارتباط است.جمعیت زیر پوشش این نهاد اگر فقط وزارت آموزش و پرورش و زیر مجموعه های آنرا در نظر بگیریم(شامل تمام معلمان و دانش آموزان به اضافه ی خانواده های آنها)  تقریبآ چیزی در حدود 30 میلیون نفر  و شاید هم بیشتر می باشند.,اما با این جمعیت بسیار زیادی که درگیر موضوع آموزش و پرورش هستند،هنوز یک رسانه ی فراگیر وجود ندارد   تا بتواند خواسته ها،نیازها،مطالبات و تمام مسائل مربوط به این حوزه  را منعکس سازد. بیشتر رسانه هایی که امروز به مسائل آموزش و پرورش می پردازند یا بیرون از این حوزه قرار دارند و در واقع به انعکاس مسائل با دیدی بیرونی اقدام می کنند  یا اگر از درون این حوزه به انعکاس اخبار یا موضوعات مرتبط می پردازند نوعی جهت گیری خاص در رفتار آنها مشاهده می شود. به عنوان مثال رسانه ی ملی از دیدی فرادستی و بیرون به موضوعات آموزش و پرورش می پردازد و  در بیشتر مواقع به انعکاس خواست و نیاز های ضروری آموزش و پرورش  و فرهنگیان نمی پردازد. سایر رسانه های مکتوب و غیر مکتوب دیگر از اخبار حوزه ی آموزش و پرورش بیشتر برای استفاده های ابزاری، گزوهی و حزبی می نمایند. حتی رسانه های کم اثری هم  که در اختیار آموزش و پرورش بوده است بیشتر به مسائل درونی سیستم اموزش و پرورش پرداخته و در واقع رسانه ای داخلی بوده  تا رسانه ای  عمومی  و فراگیر! از این رو اگر آموزش و پرورش، فرهنگیان  و تمام کسانی که با این حوزه مرتبط هستند می خواهند که صدایشان در این آشفته بازار رسانه ای موجود ، شنیده شود، جزء داشتن رسانه ای فراگیر و تاثیر گذار راهی ندارند. فرهنگیان محترم با جمعیتی بیش از یک میلیون نفر بهترین پشتوانه برای فراگیر شدن هر رسانه ای می باشند. به نظر می رسد بهترین گزینه در   شرایط اجتماعی، اقتصادی ،سیاسی  وفرهنگی سراسر کشور یک روزنامه ی سراسری است. داشتن یک روزنامه ی سراسری شاید مهمترین اولویت فرهنگیان  برای  انعکاس خواسته هاو مطالبتشان  باشد.اگر تنها  ده درصد فرهنگیان ایران اشتراک روزنامه ای را که مختص به خودشان  و حوزه ی آموزش و پرورش باشد  را بپذیرند، یکی از پر تیراژ ترین روزنامه های  سراسری خواهد شد و دامنه ی نفوذش در سراسر کشور ،همه ی مدارس و خانواده ها خواهد شد. تا زمانی که همه ی فرهنگیان به فضای مجازی دسترسی داشته باشند  یا بتوانند از این فضا برای ارتباط و اطلاع رسانی استفاده کنند بهترین گزینه روزنامه ی سراسر ی است.